Wie maakt onze Susy cyclewear fietskleding?

Het is weer tijd voor een nieuwe Susy blog.
In dit blog wil ik jullie graag een kijkje geven in de wereld van de productie en waar Susy cyclewear nu gemaakt wordt.

Van Polen naar Azië en weer terug.

Uit de vele productielanden koos ik voor Polen. De communicatie is goed en kwaliteit is hoog. Met een paar uurtjes vliegen ben je er al. Het is geen goedkoop productieland. De naaisters verdienen welgeteld 500 euro per maand. Ik had ook voor het goedkopere Verre oosten kunnen kiezen. Het grote misverstand is dat iedereen denkt dat daar veel fabrieken slecht zijn. Ook in Azië staan prachtige fabrieken, maar het is wel een eindje weg.

Textiel is vaak de eerste industrie wat de economie aan het draaien krijgt. Dus wanneer je ziet dat iets uit een arm land komt, denk dan niet meteen aan de armoede en lage lonen, maar aan de mensen die werk hebben om zo hun kinderen te eten te geven (mits ze een eerlijk loon ontvangen uiteraard).

De textielwereld staat nooit stil. In mijn voorgaande jobs gingen we vaak op zoek naar nieuwe fabrieken. Zo heb ik in het begin heel veel in Polen en Bulgarije geproduceerd. Maar toen dat te duur werd gingen we naar China. En toen ook dat te duur werd door naar India, Vietnam en Bangladesh en zelfs Noord-Korea. De wereld van de productie heeft vele gezichten. Fabriekseigenaren deden er alles aan om orders binnen te halen en de fabriek draaiende te houden. Of andersom, dat je bijna op je knieën moest liggen om een order te plaatsen. Toen Rana Plaza in 2013 instortte maakte dit veel indruk op mij. Vier maanden daarvoor bezocht ik een fabriek in het Rana plaza. Ik was er maar kort want mijn collega voelde zich daar heel onprettig. Hij wilde daar maar één ding, heel snel weg. Wanneer ik in het verleden vertelde dat ik in Azië produceerde kreeg ik vaak te horen 'zeker door kinderhandjes'. Gelukkig komt dit echt al veel minder voor. Daarnaast trust me…als je iets laat maken door kinderen. Dan ziet het er vaak ook zo uit. Dus totaal niet netjes.   

Ik produceer het liefst dichtbij zodat ik er makkelijk heen kan. Ik ga niet voor een dubbeltje op de eerste rang zitten. Ik vind het belangrijk dat ik een goed gevoel heb bij een fabriek. Dat de werknemers er graag werken en ze onder goede omstandigheden werken. Al mijn materialen, ritsen en zemen koop ik zelf in zodat ik de kwaliteit hierin kan bewaken.

Met je neus tussen de naaimachines, ik vind het heerlijk.

Ik ben een perfectionist en om een hoogwaardige collectie te maken moet je on the spot aanwezig zijn. Met je neus tussen de naaimachines. De patronen controleren en het allerbelangrijkste de mensen face to face spreken. Zo kun je de commentaren samen bespreken en duidelijk vertellen wat er verbeterd moet worden. Het liefst ben ik aanwezig tijdens het productieproces om zo alles te kunnen bijsturen. Een hapje eten met je leverancier hoort er ook bij. Als je de mensen in de fabriek beter kent, zullen ze ook meer voor je doen. Het advies wat ik altijd geef aan anderen, ken je fabriek en bezoek je fabriek geregeld.   Speaking of….Ik ga binnenkort weer richting Polen. En ook Litouwen staat op mijn reisplanning. Wie wil er mee?

Ps: Dit is geen grap trouwens, als je een kleine fabriek zoekt die sport- of fietskleding kan produceren, ga mee!

XO

Susy